การฝึกเดินทั่นปู้เป็นพื้นฐานที่สำคัญอย่างหนึ่งในการฝึกปากว้าจ่าง ไม่ว่าจะเป็นผู้ที่ฝึกปากว้าจ่างในวันแรกหรือผู้ที่ฝึกปากว้าจ่างมานานนับสิบปีก็จะเว้นซึ่งการฝึกทั่นปู้นี้ไปเสียไม่ได้ การฝึกเดินทั่นปู้นี่นิยมฝึกกันตอนเช้า(เช้ามืด) ใช้เวลาการฝึกประมาณ 15นาที-1ชม.ตามแต่โอกาสสะดวก การฝึกเดินจะเป็นการเดินอย่างช้าๆและสงบ ยิ่งเดินช้าเท่าไหร่ก็ยิ่งดี ดังนั้นการฝึกเดินทั่นปู้จะเรียกว่าการฝึกเดินจงกลมเพื่อให้สะดวกต่อความเข้าใจของคนไทยเราก็ได้เพราะเป็นการเดินช้าๆ เพื่อฝึกสมาธิเหมือนกัน เพียงแต่การฝึกทั่นปู้มีการรูปลักษณะท่าร่างขณะเดินเอาไว้อย่างแน่นอนเพื่อประโยชน์ในด้านการฝึกความแข็งแรงของร่างกาย (ซึ่งจำเป็นต่อการฝึกปากั้วเพื่อเป็นศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัว) และการฝึกสติรู้ตัวตนว่าขณะนี้ร่างกายเราเป็นอย่างไร ถูกต้องตามหลักที่กำหนดหรือไม่
ประโยชน์ของการฝึกเดินทั่นปู้
การฝึกเดินทั่นปู้ในตอนเช้าจะให้ประโยชน์ต่อผู้ฝึกหลายๆด้าน ไม่ว่าจะเป็นการฝึกกำลังขา ฝึกการทรงตัว ฝึกสมาธิ ฝึกปราณ ฝึกจิตใจปล่อยวาง ฝึกการถ่ายเทน้ำหนักระหว่าเท้าทั้ง2ขณะก้าวเดิน รวมถึงฝึกการยืดเส้นสายในตัวอีกด้วย
ดังนั้นการฝึกทั่นปู้นอกจากจะเป็นฐานการฝึกศิลปะการต่อสู้แบบปากว้าจ่างที่ดีเยี่ยม(เปรียบเช่นการยื่นจั่นจวง ซานถี หรือหม่าปู้ในศิลปะมวยอื่นๆ)แล้ว แม้แต่ผู้ที่ไม่ได้สนใจในเรื่องของศิลปะการต่อสู้ก็ยังถือว่าเป็นการออกกำลังกาย และการฝึกทำสมาธิที่ดีมากอีกวิธีหนึ่ง เพราะช่วยทำให้ผ่อนคลาย จิตใจสงบผ่องใส อีกทั้งยังเป็นการออกกำลังกายให้ร่างกายแข็งแรงโดยที่ไม่หักโหม เสี่ยงต่อการบาดเจ็บในระหว่างการฝึกน้อยกว่ากายบริหารอื่นๆ อีกหลายชนิดอีกด้วย
ในหนึ่งจังหวะก้าวเดินนั้นจะประกอบไปด้วยขั้นตอนของจังหวะก้าวเดินดังต่อไปนี้
1. จังหวะที่น้ำหนักตัวอยู่เท้าหลัง(ซ้าย) 100% โดยเท้าหน้า(ขวา)เพียงแต่เตะพื้นเบาๆเท่านั้น
2. ค่อยๆถ่ายน้ำหนักจากเท้าหลัง(ซ้าย)ไปสู่เท้าหน้า(ขวา)ช้าๆ
3. จังหวะที่น้ำหนักเปลี่ยนมาอยู่เท้าหน้า(ขาว)
4. ยกเท้าด้านหลัง(ซ้าย)มาที่ด้านข้างเท้าที่ยืนช้าๆ จังหวะนี้เราจะยืนด้วยเท้าข้างเดียว
5. ค่อยๆยื่นเท้าหลัง(ซ้าย)ออกไปด้านหน้าช้าๆในลักษณะขนานพื้น ตอนนี้เท้าหลัง(ซ้าย)จะเปลี่ยนเป็นเท้าหน้าแท
6. ค่อยๆวางเท้าหน้า(ขณะนี้คือเท้าซ้าย)ลงช้าๆ
7. วนกลับสู่จังหวะเริ่มต้น(เปลี่ยนแค่ซ้ายเป็นขวา หน้าเป็นหลัง)
การเดินวงกลม
การฝึกเดินทั่นปู้จะเดินแบบเส้นตรงหรือแบบวงกลมก็ได้ หากเดินเป็นเส้นตรงก็เพียงเดินตรงไปเรื่อยๆให้ปลายเท้าชี้ไปด้านหน้า แต่หากเดินเป็นวงกลม (ขนาดของวงกลมมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 2 ก้าวกว้างๆ ของเรา) เราจะอาศัยหลักที่ว่า "เท้าด้านในวงพุ่งตรงไปด้านหน้า เท้าด้านนอกวงหักไปตามส่วนโค้งของวง"
เมื่อเดินไปทางหนึ่งทางใดจนสุดหรือเป็นที่พอใจแล้ว เราจะทำการกลับตัว โดยในขั้นต้นนี้จะแนะนำให้ใช้การกลับตัวอย่างง่ายประกอบไปด้วย
1. ปิดข้อเท้าของเท้าหน้า(หาเดินวงกลมขาด้านหน้านี้จะเป็นขาที่อยู่ด้านนอกของวงเสมอ)ให้มาทำมุมฉากกับปลายเท้าของหลังที่ใช้ยืน(เรียกเท้าแบบนี้ว่าโค่วปู้)
2. ถ่ายน้ำหนักไปยืนโดยอาศัยเท้าด้านหน้า(ที่โค่วปู้)
3. ปิดตัวกลับหันไปอีกด้าน โดยให้ปลายเท้าหลังพุ่งชี้ไปด้านหน้า(กลายเป็นเท้าหน้าแทน)
4. ออกเดินตามปรกติ
การวางมือเมื่อขณะเดินทั่นปู้ ในขั้นต้นจะกำหนดให้ทำมือเป็นวงวางอยู่ด้านหน้าลำตัว ฝ่ามือทั้ง2หัวสู่พื้นดิน วางอยู่ในระดับตันเถียน(ท้องน้อย) ปลายนิ้วทั้ง10ชี้เข้าหากัน หัวไหล่ผ่อนคลาย สำหรับผู้ที่เริ่มใหม่อาจใช้การวางมือข้างลำตัวโดยผ่อนคลายตามสบายก็ได้
ขณะเดินลำตัวตั้งตรง ศีรษะตั้งตรง หลังไม่งอ ห่ออกเล็กน้อยเพื่อขยายหลังออกจะทำให้การหายใจสบายมากขึ้น และสามารถลดความเก็รงของล่างกายได้เป็นอย่างดี
ในขั้นต้นของการฝึกจะใช้การหาใจแบบตามสบายตามธรรมชาติของของเรา สำคัญที่จะต้องหายใจอย่างไม่เร่งรีบหรือรุนแรง เมื่อฝึกไปนานๆเข้าร่างกายก็จะปรับการหายใจให้ถูกต้องเองตามธรรมชาติ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น