การฝึกเดินทั่นปู้เป็นพื้นฐานที่สำคัญอย่างหนึ่งในการฝึกปากว้าจ่าง ไม่ว่าจะเป็นผู้ที่ฝึกปากว้าจ่างในวันแรกหรือผู้ที่ฝึกปากว้าจ่างมานานนับสิบปีก็จะเว้นซึ่งการฝึกทั่นปู้นี้ไปเสียไม่ได้ การฝึกเดินทั่นปู้นี่นิยมฝึกกันตอนเช้า(เช้ามืด) ใช้เวลาการฝึกประมาณ 15นาที-1ชม.ตามแต่โอกาสสะดวก การฝึกเดินจะเป็นการเดินอย่างช้าๆและสงบ ยิ่งเดินช้าเท่าไหร่ก็ยิ่งดี ดังนั้นการฝึกเดินทั่นปู้จะเรียกว่าการฝึกเดินจงกลมเพื่อให้สะดวกต่อความเข้าใจของคนไทยเราก็ได้เพราะเป็นการเดินช้าๆ เพื่อฝึกสมาธิเหมือนกัน เพียงแต่การฝึกทั่นปู้มีการรูปลักษณะท่าร่างขณะเดินเอาไว้อย่างแน่นอนเพื่อประโยชน์ในด้านการฝึกความแข็งแรงของร่างกาย (ซึ่งจำเป็นต่อการฝึกปากั้วเพื่อเป็นศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัว) และการฝึกสติรู้ตัวตนว่าขณะนี้ร่างกายเราเป็นอย่างไร ถูกต้องตามหลักที่กำหนดหรือไม่
ประโยชน์ของการฝึกเดินทั่นปู้
การฝึกเดินทั่นปู้ในตอนเช้าจะให้ประโยชน์ต่อผู้ฝึกหลายๆด้าน ไม่ว่าจะเป็นการฝึกกำลังขา ฝึกการทรงตัว ฝึกสมาธิ ฝึกปราณ ฝึกจิตใจปล่อยวาง ฝึกการถ่ายเทน้ำหนักระหว่าเท้าทั้ง2ขณะก้าวเดิน รวมถึงฝึกการยืดเส้นสายในตัวอีกด้วย
ดังนั้นการฝึกทั่นปู้นอกจากจะเป็นฐานการฝึกศิลปะการต่อสู้แบบปากว้าจ่างที่ดีเยี่ยม(เปรียบเช่นการยื่นจั่นจวง ซานถี หรือหม่าปู้ในศิลปะมวยอื่นๆ)แล้ว แม้แต่ผู้ที่ไม่ได้สนใจในเรื่องของศิลปะการต่อสู้ก็ยังถือว่าเป็นการออกกำลังกาย และการฝึกทำสมาธิที่ดีมากอีกวิธีหนึ่ง เพราะช่วยทำให้ผ่อนคลาย จิตใจสงบผ่องใส อีกทั้งยังเป็นการออกกำลังกายให้ร่างกายแข็งแรงโดยที่ไม่หักโหม เสี่ยงต่อการบาดเจ็บในระหว่างการฝึกน้อยกว่ากายบริหารอื่นๆ อีกหลายชนิดอีกด้วย
